Decemberstress?

Er valt niet aan te ontkomen: Sint Nicolaas is in het land!
Het is bijna zielig om te bedenken dat die tere kinderzieltjes, die nu nog zo vurig geloven, over een tijdje ook deel van het grote geheim zullen zijn. Alleen .... nou heb ik het gevoel dat ze het een beetje zat zijn. Er wordt zo ontzettend veel aandacht besteed aan de sint, dat ze bijna geen zin meer hebben. Ze vinden het natuurlijk spannend en leuk om cadeautjes te krijgen, maar hebben bijvoorbeeld totaal geen belangstelling voor al die sinterklaasprogramma's op tv. Vorig jaar kon ik Leon en Mara niet meenemen door de supermarkt of bakker zonder dat ze om alle mogelijke lekkers vroegen, nu kijken ze er niet eens naar om. Ze vergeten zelfs (!!!!!) hun schoen te zetten. Wij helpen ze er dan natuurlijk niet aan herinneren... Maar ze kunnen op school, bij de buurtsuper, bij zwemles en bij de bakker ook terecht.
Afgelopen zaterdag hebben ze dus op zwemles hun schoen gezet en 's avonds hoefden ze dus thuis niet meer, want dat hadden ze al in het zwembad gedaan. Heel apart. Het wordt gewoon allemaal teveel.
Toch blijft het leuk, ze zitten dan in volle overtuiging een sinterklaasliedje te zingen bij de open haard, heel eensgezind. Maar van echte Sinterklaasstress is op dit moment nog geen sprake, gelukkig!