Laatst, na een ontzettend druk weekend, wilde Mara 's avonds in ons bed in slaap vallen. Robert vond het niet goed, dus Mara richtte haar smekende blik op mij, maar ik zei tegen haar dat papa de baas is. Zegt ze bijdehand (zonder er ook maar een seconde over na te hoeven denken): "Ik neem ontslag".
Tja
(Ze is toch naar haar eigen bed gegaan)
Vandaag had ze haar hartsvriendin Julia op bezoek. Het was prachtig weer, ze hadden zich in zomerjurken en slippers gestoken (12 graden in de schaduw..) en vonden het weer tijd voor een handeltje. De ene keer gaan ze langs de deuren met zelfgemaakte tekeningen (opbrengst voor henzelf), de andere keer zingen ze liedjes aan de deur om geld op te halen voor het Wereld Natuur Fonds of maken ze stickers (zie vorige stukje). Nu hadden de dames bedacht dat ze limonade gingen verkopen aan de kindertjes in de speeltuin.
Nou, de markt was er niks bij! Ik kan alvast voorspellen dat, mocht een universitaire opleiding er niet inzitten, ze het geweldig doen als visverkoopsters. In de tuin, waar ik probeerde rustig een boek te lezen kon ik ze horen schreeuwen LIMONADE TE KOOOOOOP VIJFTIEN CENT en dat ongeveer anderhalf uur. En toen er geen limonadeklanten meer waren, begonnen ze met snoepjes. SNOEPJES TE KOOOOOP VIJF CENT!
Gelukkig was de animo hiervoor ongeveer nihil, dus ze gaven het snel op. Maar mooi wel weer wat verdiend met limonade verkopen.
Eigen baas!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten